Toespraak bij de opening van een expositie
(G.J.M. van Snelrewaard was toen nog het pseudoniem van Gert Jan Meijer):
G.J.M. van Snelrewaard vindt dat kunst mensen zou moeten stimuleren zich bezig te houden met de essentie van het leven. Hoe leef je, waarom leef je en wat is jouw plaats binnen het leven. Als kunstenaar vervul je daarin een belangrijke rol.
Zijn werk weerspiegelt die visie op de kunst. De schilderijen geven het idee van leven, ruimte en dynamiek. Een ware zoektocht, een queeste. Het is iets onbestaands, zowel voor de schilder als voor de kijker. Zijn werk roept dan ook bewondering op. Veel meer dan bevrediging. Het gaat om de beleving en betekenis, de vraag die erachter ligt.
Van Snelrewaard raakt geinspireerd door allerlei kunstvormen; literatuur, muziek, maar zeker ook de natuur. Het buiten zijn in de verschillende seizoenen, het licht, de kleuren ervaren. Dat is zijn ware inspiratie. Dit zie je zeker terug in zijn schilderijen, in kleurgebruik en structuur.
Als materiaal werkt hij het liefst met acrylverf, olieverf (soms met zand of stof) op karton, board, MDF en papier.
Als schilder is hij altijd op zoek naar dingen die betekenisvol zijn. Met dynamiek en harmonie. Homo universalis is een belangrijk ideaalbeeld. Meerdere uitingsvormen hebben voor je gevoel en gedachten. Beeld, tekst, geluid, schilderijen, gebouwen alles kan. Als kunstenaar voelt hij zich verwant met de troubadour, steeds op zoek naar uiting en betekenis passend bij de omstandigheid.
Mensen die zijn werk zien, ervaren vaak de zoektocht die Van Snelrewaard doormaakt; stap voor stap, soms hollend soms stilstaand; laag over laag, dik en dun, licht en donker. Veel mensen herkennen zijn werk, hoe abstract ook. Het nodigt je uit daarmee in discussie te gaan en interactief kijkend de voorgestelde ruimte te verkennen.